خیلی از ما احساس میکنیم که تعداد ساعت های روز کم هست. اکثر ما در جامعه امروزی همش داریم تلاش میکنیم که در طول روز سرمون زیر آب نره و بتونیم از مسئولیت های زندگی بر بیاییم. در این مقاله میخواهیم تفاوت های افراد شلوغ و سازنده را براتون شرح بدم
افراد شلوغ به نظر میرسه که کلی کار دارن. اما آیا واقعا سازنده کار می کنند و بازدهی دارند؟
واقعیت اینه که شلوغ بودن = سازنده بودن نیست
قبلش باید این سوال را بپرسیم که سازندگی و بهره وری چیست؟
معنای لغتی سازندگی به صورت زیر است
اندازه گیری کارایی شخص ، ماشین ، کارخانه ، سیستم و غیره در تبدیل ورودی به خروجی های مفید.
بهره وری با تقسیم متوسط تولید در هر دوره با کل هزینه های ایجاد شده یا منابع (سرمایه ، انرژی ، مواد ، پرسنل) مصرف شده در آن دوره محاسبه می شود. بهره وری یک عامل مهم تعیین کننده در هزینه است.
به طور مثال اگر یک نفر همش در حال انجام کار های مختلف هست دلیل نمیشه که برای رسیدن به اهداف اصلی خودش قدم بر میداره
اما سازندگی معنای مهمتری هم داره و آن میزان مفید بودن شما برای خودتان و اطرافیانتان و همچنین تاثیری که روی زندگی شخصی و کاری خود و دیگران می گذارید است
حال وقتشه که تفاوت های افراد شلوغ و سازنده را براتون شرح بدم:
تفاوت های بنیادی انسان شلوغ و انسان سازنده
همه ما میدونیم که شلوغ بودن خوبه. اما آیا واقعا درسته؟ آیا واقعا هر چی ما سر خودمون را با کار های مختلف و کوچک مشغول کنیم به خواسته های خود میرسیم؟ آیا بعد از گذشت 1 سال و نگاه به 1 سال گذشته از عملکرد خودمان راضی خواهیم بود؟
افراد شلوغ کلی هدف دارند. افراد سازنده اولویت دارند
مولتی تسکینگ و چند کارگی شاید به نظر خوب باشه. شاید به نظر برسه که با تقسیم توجه خودتان روی مسائل کوچک مختلف می توانید آنها را سریعتر و به طور کامل به نتیجه برسونید.
اما آیا واقعا فکر میکنید اگر شما 5 کتاب را همزمان مطالعه کنید چیزی ازشون یادتان میمونه؟
یکی از مشکلات اصلی ما در این جامعه رو درباسی و بله گفتن به هر کار و موقعیتی است. اکثر ما یاد گرفتیم که بیشتر از باور داشتن به غریزه و حرف درون خود، با انجام کار های کوچک و بی ثمر وقت خودمون را پر کنیم تا مجبور نشیم با واقعیتی که هر روز داره تلخ تر میشه مواجه بشیم.
در واقع دستیابی به چند هدف به صورت همزمان خیلی سخت تر از دستیابی به یک هدف و حرکت به سوی هدف بعدی است.
به طور مثال هدف اصلی شما ساخت یک خودرو است
شما باید این هدف بزرگ را به تعداد اهداف کوچک تر تقسیم کنید و تک تک و پشت سر هم آن هدف های کوچک را به سرانجام برسانید. این روش خیلی پر بازده تر از این است که بخواهید همه اجزاء خودرو را همزمان با هم تولید کنید. اصلا امکان پذیر نخواهد بود.
افراد سازنده می توانند زمان و اهداف خود را طوری مدیریت کنند که مهمترین کارها را با بیشترین توجه، اول از همه انجام دهند.
پس مثلا اگر هدف شما وزن کم کردن و دستیابی به یک یک شکم 6 تکه است. باید متعهد بشی و این هدف را اولیت خودت قرار بدی.
مثلا با روز اول 100 دراز نشست شروع کن و اصلا بهونه و هواس پرتی برای خودت بوجود نیار
اجازه نده که موبایل و ایمیل و این قبیل موارد توجهت رو از اولویتی که برای خودت مشخص کردی، دور کنه. متاسفانه در جامعه امروزی ما عادت کردیم که هر لحظه گوشی خود را در آورده و با همان برنامه هایی که 10 دقیقه پیش باز بوده کار کنیم و اسکرول بی دلیل کنیم.
فقط و فقط وقتی که مهمترین اولویت شما انجام شد میتونین هدف و اولویت بعدی را شروع کنین.
تفاوت بعدی افراد شلوع و سازنده اینه که افراد شلوغ خیلی سریع به همه چیز جواب بله میدن
افراد سازنده یا نه میگن یا قبل از جواب مثبت دادن در مورد تصمیمشون فکر میکنن و در ذهنشون محاسباتی انجام میدن.
بروس لی گفته: انسان نباید تجمیع کند بلکه باید تقلیل کند
یعنی کلید موفقیت در هر کاری ساده سازی و مرحله سازی آن است.
معنیش اینه که هر چه کمتر درگیر مسائل مختلف و همزمان بشین می توانید بازدهی و سازندگی خودتون را افزایش بدین.
اگر شما به هر چیزی بله بگویید، لیست بزرگی از کار های انجام نشده خواهید داشت که اصلا شما را به هدف اصلی، آرامش و موفقیت که قبلا در نظر داشتید نزدیک نمی کند.
افراد سازنده یاد گرفتند که درب توجه ذهن خود را به انواع هواس پرتی ها ببندند. اونا بلدن که چجوری ذهن خودشون را مدیریت کنند که درگیر مسائل کم اهمیت نشود.
قانون 80 / 20
قانونی هست که میگه 80 درصد درآمد از 20 درصد مشتری های شما هست.
یعنی که شما 80 درصد درآمد را مدیون 20 درصد یا کمتر مشتریان وفادار خود هستید. این مشتریان وفادار شما هستند که اصل در آمد شما را برایتان بوجود می آورند. این اصل تقریبا در هر صنعت و کاری صدق می کند.
افراد سازنده برای خود دِدلاین دارند
یکی از تفاوت های افراد شلوغ و سازنده اینه که افراد شلوغ کارشان را سر وقت تمام می کنند. اما افراد سازنده برای خود دِدلاین های سخت تعیین می کنند و کار خود را در بازه تعیین شده به اتمام می رسانند.
تصور کنید ماه دیگه میخواهید برید سفر. احتمال 99 درصد (با اینکه 30 روز برای جمع کردن چمدان های خود وقت داشتید) 1 ساعت قبل پرواز در به در دنبال این چیز و آن چیز خواهید بود.
حال تصور کنید تفنگی به سمت شما هدف گرفته شده و به شما می گویند باید در 10 دقیقه چمدان ها رو ببندی
به نظرتون میتوانید؟
بله. چون هر کاری به آن اندازه که برایش وقت میگذارید طول می کشد. نه بیشتر نه کمتر. یعنی میزان توجه شما به هر کاری میزان خروجی شما را تعیین می کند. البته نباید ماهیت کار فراموش شود
به طور مثال شما اگر ساعت ها وقت بگذارید و تعداد دانه نمک های داخل یک نمکدون را بشمرید، اصلا کار مفید و سازنده انجام ندادید. پس ماهیت کاری که می کنید به اندازه اولویت بندی ای که برای آن کردید مهم است
اگر شما هدفی را بدون دِدلاین تنظیم کنید. آن هدف هر روز از شما دور تر خواهد شد.
با تنظیم دِدلاین های نا معقول، شما خودتان را مجبور می کنید که آن مساله را انجام دهید و به سرانجام برسانید
اکثر افراد سازنده روزانه 1-2 یا نهایت 3 مورد اولویت اصلی برای انجام کار دارند
اما اکثر افراد شلوغ بیش از 20 مورد دارند
پس دفعه بعدی که لیست انجام کار های خودت را نوشتی از خودت بپرس که:
مهمترین اولویت من در این لیست چیست؟
میتونم از لیستم کم کنم؟
آیا فقط موراد الکی اصافه میکنم که احساس شلوغ و مفید بودن بهم دست بده؟
با طرز فکر افراد سازنده، هدف آشکار میشه و موفقیت تبدیل به واقعیت زندگی شما میشه.
امیدوارم از این مقاله در مورد تفاوت های افراد شلوغ و سازنده استفاده کرده باشید
