طی اقداماتی غیرقابل تصور که همین چند ماه پیش اجرا شد، مواردی همچون قرنطینه و فاصله گذاری اجتماعی، دیگر در سطح جهانی امری عادی تلقی می شود، چرا که دولت ها در تلاش برای مقابله با شیوع ویروس کرونا می باشند.
این تدابیر که موجب شد تا شهروندان از آسیا تا آمریکا به اجبار یا به میلی باطنی خود در منازل بمانند، توسط متخصصان پزشکی در کاهش شیوع ویروس ضرروی تلقی می شد. اما با این وجود پیامدهای این موضوع روی سلامت ذهنی افراد قابل انکار نیست.
مطالعات اخیر مجله ی پزشکی لنست می‌گوید که تاثیر روان شناختی قرنطینه می‌تواند بسیار زیاد باشد و منجر به طیف وسیعی از مشکلات مربوط به سلامت ذهنی و بهداشت روان از جمله اضطراب، عصبانیت، اختلالات خواب، افسردگی و اختلال استرس پس از حادثه شود. در واقع، مطالعات جداگانه ای در مورد بیماران قرنطینه شده ی بیماری سارس انجام شده، این بیماری در سال 2003 و پیش از شیوع ویروس کرونا رخ داده بود و مطالعات نشان می دهد که بیش از 15 درصد از این افراد از اختلال استرس پس از حادثه رنج می بردند.
گزارش لنست حاکی از آن است که مشکلات مربوط به سلامت روانی می‌تواند توسط عوامل استرس زای حاصل از قرنطینه، همچون ترس از عفونت، سرخوردگی، خستگی، کسالت، کمبود منابع کافی، کمبود اطلاعات، ضرر مالی و انگ ناشی از ابتلا به این بیماری تشدید شود.
این مسئله نه تنها برای افرادی که دارای مشکلات بهداشت روان هستند، بلکه برای افرادی که از لحاظ روانی سالم به نظر می رسند نیز می تواند تبدیل به یک مشکل شود.
شناسایی مشکلات مربوط به بهداشت روان:
CDC اشاره می کند که افراد باید به دنبال نشانه هایی حاکی از پریشانی سلامت روانی در خود و دیگران باشند. این نشانه ها می تواند شامل موارد زیر شوند:
- ترس و نگرانی درباره ی سلامت خودتان
- تغییر در الگوی خواب و خوردن وعده های غذایی
- به سختی خوابیدن و یا تمرکز بیش از حد
- بدترجلوه دادن مشکلات مربوط به سلامتی
- مصرف الکل، دخانیات و یا مواد مخدره
با درک این مشکل، سازمان بهداشت جهانی اخیرا راهنمایی هایی را در ارتباط با نحوه ی حفاظت مردم از سلامت روانی خود در طی شیوع این بیماری منتشر نموده است.
پروفسور ایان هیکی در مرکز مغز و ذهن دانشگاه سیدنی طی مصاحبه ای که با شبکه ی سی ان بی سی داشت، اظهار نمود که قرنطینه یا انزوای اجتماعی بدون وجود روش های جبرانی، اضطراب، افسردگی و احساس درماندگی را تشدید خواهد کرد.
آنچه که دولت ها می توانند انجام دهند:
خبر خوب این است که برخی دولت ها جهت رسیدگی به این عوامل استرس زای مضر برای سلامت روان، پا پیش گذاشته اند. این گزارش اشاره می کند که اقدامات مربوط به قرنطینه بایستی به طور موثر و با تاکید بر جنبه نوع دوستانه آن اعمال شود، همچنین طول مدت آن کمترین میزان ممکن بوده و دسترسی منابع کافی در این دوران تضمین شود.
دکتر مارکوس تان، روانپزشک مشاور در کلینیک سلامتی نوبل مستقر در سنگاپور در مصاحبه خود با سی ان بی سی گفت: با پرداختن به برخی از این عوامل استرس زا، دولت ها می توانند به کاهش تأثیر قرنطینه بر سلامت روان کمک کنند.
با این حال، متخصصان پزشکی، از جمله مایکل فریدمن، استادیار دانشکده کار اجتماعی کلمبیا در نیویورک، از مقامات خواسته اند تا اقدامات بیشتری را با ایجاد فعالیت های فرعی جهت کمک به سلامت رفتاری افراد انجام دهند.
برای افرادی که منابع کافی ندارند، این اختلالات به نوعی فاجعه محسوب می شوند. تاثیر این اختلالات بر سلامت روانی آن‌ها وحشتناک خواهد بود. فریدمن به سی ان بی سی گفت: “برجسته کردن خدمات پزشکی از راه دور، به عنوان یک منبع آسایش برای کسانی که از اختلالات روانی یا مصرف دارو رنج می برند، بسیار مفید خواهد بود.”
پیش از این در ایالات متحده آمریکا، قوانین جدید بودجه جهت بازپرداخت هزینه این خدمات ارائه شده است. اما جیاشری کلکارنی، استاد روانپزشکی در دانشگاه موناش در ملبورن، اظهار داشت که چنین خدمات بهداشت روانی بایستی در دسترس عموم قرار گیرد.
باور رایجی وجود دارد که در هر بحرانی که ابتدا با مسائل فیزیکی سروکار دارید و پس از آن مسائل بهداشت روانی مطرح می شود. این دیدگاه را می توان به راحتی به چالش کشید چون افراد بایستی در ابتدا از لحاظ ذهنی قوی باشند تا بتوانند با چالش های پیش رو مقابله کنند.
آنچه که کارفرمایان می توانند انجام دهند:
Ronni Zehavi، مدیرعامل پلتفرم HR Hibob به سی ان بی سی گفت: علاوه بر دولت‌ها، کارفرمایان نیز نقش مهمی در حفاظت از سلامت روانی کارمندان خود ایفا می کنند.
وی خاطرنشان کرد که شفافیت در طول این دوران همچون یک کلید طلایی عمل می کند. بنابراین مکان های کاری و تیم های منابع انسانی بایستی به روزرسانی ها را در مورد ویروس و پروتکل های جاری به طور خاص و واضح منتشر نمایند.
وی افزود: شرکت ها بایستی کارکنان خود را از اقدامات مربوط به زمان و حضور و غیاب مطلع سازند تا آن ها نیز در این باره روشن شوند و بی دلیل خارج از خانه حضور نداشته باشند.
آنچه که افراد می توانند انجام دهند:
هر چه که افراد به میزان بیشتری با چشم اندازهای چندین هفته قرنطینه یا فاصله گذاری های اجتماعی روبرو شوند، بایستی به همان میزان در راستای ایجاد روش های خاص خود جهت حفظ سلامت روانی در منزل تلاش نمایند.
در این بخش بهترین توصیه های متخصصین روانشناسی و همچنین چندین نهاد بهداشتی آورده شده است:
یک روال ایجاد کنید.
لباس خواب خود را تغییر دهید، دوش بگیرید و یک لیست از تمام کارهایی که جهت دستیابی به احساس مفید بودن و بهره وری بایستی انجام دهید تهیه نمائید.
کارهای روزانه ی خود را خرد کنید.
وظایف و کارهای روزانه ی خود را در هر روز شناسایی و تعیین کنید و در صورت امکان، محیط خود را برای فعالیت های مختلف تغییر دهید.
از بدن خود مراقبت کنید.
غذای سالم بخورید، روزانه به مقدار زیادی بخوابید و ورزش کنید. این ورزش می تواند شامل تمرینات داخل منزل، تمرینات کششی و مراقبه باشد.
به دیگران کمک کنید.
اگر تحت قوانین قرنطینه ی شدید نیستید، و در وضعیتی هستید که می‌توانید این کار را انجام دهید، راه هایی برای پشتیبانی و حمایت از افرادی پیدا کنید که نیازمند دریافت خدمات و آذوقه هستند.
ارتباطات خود را حفظ کنید.
از تکنولوژی استفاده کنید و با همکاران، دوستان و خانواده تان از طریق تماس های تلفنی، ارسال پیام، رسانه های اجتماعی و تماس های ویدیویی ارتباط برقرار کنید.
مصرف رسانه را محدود کنید.
در مورد وضعیت موجود تنها از طریق منابع موثق مطلع شوید، با این وجود سعی کنید تا اخبار و استفاده از رسانه های اجتماعی را محدود کنید تا از احساس سرخوردگی و استرس اجتناب کنید.
تدارکات پزشکی را تهیه کنید.
اتحادیه ی ملی بیماری های روانی توصیه می کند که در صورت لزوم از پزشک خود بخواهید که داروهای تجویز شده ی شما را تمدید نماید تا در دوران قرنطینه دچار مشکلات احتمالی و کمبود دارو نشوید.
با کسالت مقابله کنید.
مجموعه های تلویزیونی را تماشا کنید، مطالعه کنید و کارهایی را انجام دهید که شما را از وضعیت بی حوصلگی و کسالت خارج می کنند.
از تحلیل رفتن اجتناب کنید.
محدودیت های سختی را برای کار خود تعیین کنید تا غرق تفکرات استرس زا نشوید و بیشتر زمان خود را صرف آرامش کنید.
روی نکات مثبت تمرکز کنید.
اخبار خوب را دنبال کنید و به نیروهایی که جهت حل نمودن مشکلات و اوضاع پیش آمده تلاش می کنند افتخار کنید.
در لحظه زندگی کنید.
سعی کنید بیش از حد به آینده فکر نکنید. به یاد داشته باشید که این اقدامات موقتی هستند و شما تنها نیستید.
و در نهایت اینکه با افراد به طور موثر ارتباط برقرار کنید، در فعالیت هایی دخیل باشید که به شما احساس لذت و احساس معنا می دهند، هرچند که این کار کمک به دیگران باشد. چرا که کمک به دیگران به عنوان یک پادزهر قابل توجه برای افسردگی محسوب می شود.
و فراموش نکنید که چگونه می توانید از سرمایه ی خود محافظت نمائید، چرا که در دوران شیوع ویروس کرونا، بازارها دچار نوسان می شوند.
